Vanalles

Tja, van alles. Zo'n week waar er eigenlijk niks en eigenlijk van alles gebeurd.
Vorige week de borstscan. Niet zo pijnlijk, wel vreselijk ongemakkelijk. Naderhand trok het nog behoorlijk in m'n schouder. En ik moest m'n bril afzetten, daar ga je dan als bijna blinde mol. En ik wordt gewoon vreselijk chagerijnig als ik niet goed zie. Of nog minder goed dan anders.
Dan Maandag naar de kapper geweest.
 

Van dit.....

.....naar dit.

 Ik heb de strijd met de grijze haren een paar maanden geled en maar opgegeven. Na 12 jaar m'n haar geverfd te hebben, heb ik er nu schoon genoeg van. Over een paar maanden laat ik de laaste fake kleur eruit knippen. End of an eara! En ach, van het geld dat ik nu bespaar door het niet meer aan verf uit te geven, kan ik weer lapjes kopen, hihihi. Prioriteien, hè.

 En ook in Roosendaal is ondertussen het wildbreien toegeslagen. Dit is het eerste bewijs dat ik ervan zie.

Misschien is dit het volgende?

En, niet onbelangrijk, blok 5 van de Home Sweet Home is ook alweer klaar. Nog vier te gaan. Euhm, iets meer eigenlijk. Er zijn vijf blokken met gepatchte randen, en die moet ik nog wel doen. Maar het apliceren gaat zo lekker dat ik daar nog lekker even mee door ga, hihih.

En met m'n werk heb ik een klacht aan m'n broek hangen. een spoedklacht nog wel. Omdat ik per ongeluk de post van de buren bij iemand in de bus had gedaan. Mijn chef nam het wel goed op. Misschien gewoon een lastig persoon, zei hij. Lijkt me wel, ze hadden het natuurlijk ook gewoon even tegen mij zeggen, dan hoeft er helemaal geen klacht te komen. Maar ja, met die kou worden je vingers ook koud en dan voel je het niet zo goed meer. Eigenlijk zielig, dat ze van iets simpels een spoedklacht moeten maken.

Groetjes, Irene